Incontinentievormen | Incontinentie
Vormen van ongewild urineverlies
Er zijn verschillende vormen van incontinentie. Lees hieronder meer informatie over deze vormen.
In uw winkelwagen:
Er bevinden zich nog geen artikelen in uw winkelwagen.
hoeveelheid: Laatst toegevoegde artikelen Totaal aantal artikelen: totaal: Naar winkelwagenPopulaire zoekopdrachten
Stress- of inspanningsincontinentie
Symptomen: (licht) urineverlies bij hoesten, niezen, lachen, sporten of tillen.
Herkent u bovenstaande symptomen? Vermoedelijk is er dan sprake van stress- of inspanningsincontinentie. Stressincontinentie is de meest voorkomende vorm van ongewenst urineverlies onder vrouwen. De kracht van de sluitspier rond de blaasuitgang is dan verminderd. Daardoor kan elke plotselinge lichamelijke belasting, zoals niezen, hoesten, lachen of een abrupte beweging, tot ongewild urineverlies leiden. De oorzaak is meestal een verslapping van de bekkenbodemspieren, vaak als gevolg van een zwangerschap of drukbeschadigingen tijdens de bevalling, een verminderde doorbloeding door een tekort aan hormonen in de overgang of de algemene vermindering van de spierkracht. Vrouwen boven de 40 jaar hebben statistisch gezien meer last van deze vorm. Jonge vrouwen hebben vaak last van deze vorm tijdens het sporten.
Vormen van ongewild urineverlies
Stress- of inspanningsincontinentie
Urge- of aandrangincontinentie
Symptomen: plotselinge druk om naar het toilet te gaan en veelvuldig legen van de blaas.
Bij aandrangincontinentie is er een plotselinge, niet te onderdrukken aandrang om te plassen, waarbij er nauwelijks tijd is om het toilet te bereiken. Bij lichtere gevallen van aandrangincontinentie is er aanvankelijk alleen sprake van een prikkelblaas, waarbij wel een hinderlijke aandrang bestaat om vaak te urineren, maar de urine nog kan worden opgehouden. Gemiddeld gaan mensen zo’n 4 tot 8 keer naar het toilet. Moet u (veel) vaker naar het toilet? Dan kan dit duiden op aandrangincontinentie. Bij ernstigere vormen kan de aandrang niet meer worden onderdrukt en is incontinentie het gevolg. Daarbij kan de blaas geheel of gedeeltelijk als een stortvloed leeglopen. Mogelijke oorzaken kunnen zijn een blaasontsteking, blaasprikkels, darmproblemen, ziekte van Parkinson, Multiple Sclerose, Alzheimer of de gevolgen van een beroerte.
Overloopincontinentie
Symptomen: druppelen van urine, gevoel dat de blaas niet geheel leeg is, zwakke urinestraal.
Deze vorm van incontinentie is meestal het gevolg van vernauwing van de urinebuis. Door de vernauwing van de urinebuis hoopt de urine zich op in de blaas. Uiteindelijk wordt de druk in de blaas zo groot, dat de urine toch door de vernauwing in de urinebuis wordt geperst en voortdurend druppelsgewijs naar buiten loopt. Het is ook mogelijk, dat het sluitmechanisme van de blaas niet goed functioneert, waardoor deze steeds wat open blijft staan. Ook dan kan urine druppelsgewijs naar buiten lopen. Mogelijke oorzaken zijn een beschadigde blaas, geblokkeerde urinebuis of zenuwbeschadigingen ten gevolge van diabetes.
Nadruppelen of PMD (Post Micturition Dribbing)
Symptomen: Na toiletgang en uitplassen druppelverlies van urine.
Een van de meest gehoorde klachten bij urineverlies onder mannen is het ‘nadruppelen’. Wanneer het lijkt alsof u uitgeplast bent en uw blaas is geleegd vloeien er toch nog kleine hoeveelheden urine. De medische term hiervoor is ‘Post Micturition Dribbling’ (PMD). Vaak komt nadruppelen tot uiting na het plassen waardoor u zonder bescherming eindigt met natte kleding. Ondanks ‘de tijd nemen’ voor het plassen of goed uitschudden blijft dit vaak een probleem. Dat komt doordat de urinebuis (de buis die van de blaas naar de top van de penis loopt) niet volledig geleegd wordt door de omliggende spier. Een hoeveelheid urine verzamelt zich dan op een laag punt in de urinebuis en vloeit naar buiten.
Functionele incontinentie
De oorzaak van deze vorm van incontinentie is niet urologisch. Cognitieve stoornissen, verminderde mobiliteit, medicijngebruik (nawerking van een narcose) en desoriëntatie kunnen oorzaken zijn.