Incontinentievormen | Incontinentie

Vormen van ongewild urineverlies

Er zijn verschillende vormen van incontinentie. Lees hieronder meer informatie over deze vormen.

Vormen van ongewild urineverlies

Stress- of inspanningsincontinentie

Symptomen: (licht) urineverlies bij hoesten, niezen, lachen, sporten of tillen.

Herkent u bovenstaande symptomen? Vermoedelijk is er dan sprake van stress- of inspanningsincontinentie. Stressincontinentie is de meest voorkomende vorm van ongewenst urineverlies onder vrouwen. De kracht van de sluitspier rond de blaasuitgang is dan verminderd. Daardoor kan elke plotselinge lichamelijke belasting, zoals niezen, hoesten, lachen of een abrupte beweging, tot ongewild urineverlies leiden. De oorzaak is meestal een verslapping van de bekkenbodemspieren, vaak als gevolg van een zwangerschap of drukbeschadigingen tijdens de bevalling, een verminderde doorbloeding door een tekort aan hormonen in de overgang of de algemene vermindering van de spierkracht. Vrouwen boven de 40 jaar hebben statistisch gezien meer last van deze vorm. Jonge vrouwen hebben vaak last van deze vorm tijdens het sporten.

Nadruppelen of PMD (Post Micturition Dribbing)

Symptomen: Na toiletgang en uitplassen druppelverlies van urine.

Een van de meest gehoorde klachten bij urineverlies onder mannen is het ‘nadruppelen’. Wanneer het lijkt alsof u uitgeplast bent en uw blaas is geleegd vloeien er toch nog kleine hoeveelheden urine. De medische term hiervoor is ‘Post Micturition Dribbling’ (PMD). Vaak komt nadruppelen tot uiting na het plassen waardoor u zonder bescherming eindigt met natte kleding. Ondanks ‘de tijd nemen’ voor het plassen of goed uitschudden blijft dit vaak een probleem. Dat komt doordat de urinebuis (de buis die van de blaas naar de top van de penis loopt) niet volledig geleegd wordt door de omliggende spier. Een hoeveelheid urine verzamelt zich dan op een laag punt in de urinebuis en vloeit naar buiten.
Incontinence par regorgement

Functionele incontinentie

De oorzaak van deze vorm van incontinentie is niet urologisch. Cognitieve stoornissen, verminderde mobiliteit, medicijngebruik (nawerking van een narcose) en desoriëntatie kunnen oorzaken zijn.
Incontinence fonctionnelle